نسل‌کشی سال ۱۹۹۴ در رواندا، که ۱۰۰ روز به طول انجامید، حدود ۸۰۰،۰۰۰ کشته بر جای گذاشت.
بسیاری نیز در پی نسل‌کشی از کشور خود گریختند. آمار نشان می‌دهد، از جمعیت ۵.۵ میلیون نفری باقی‌مانده، ۶۰ تا ۷۰٪ را زنان تشکیل می‌دادند. اکثر این زنان تحصیل نکرده بوده و مشغول به کار نبودند.
...
نسل‌کشی تمام این‌ها را تغییر داد.
زنان خلأ باقی‌مانده را با حضور خود پر کردند. با حمایت پل کاگامه، رئیس جمهور رواندا از بعد نسل‌کشی تا به حال، که بر مشارکت زنان در سیاست و اقتصاد تاکید داشت، بندی در قانون اساسی جدید رواندا اضافه شد که ۳۰٪ پارلمان رواندا را به زنان اختصاص می‌دهد.
علاوه بر این، تحصیل دخترها توسط دولت تشویق شد و از این پس زنان نیز برای نقش‌های مدیریتی در نظر گرفته می‌شدند. هم‌اکنون رواندا با ۶۱٪، بالاترین درصد مشارکت زنان در پارلمان را در میان تمامی کشورها داراست.
درصد مشارکت زنان در پارلمان رواندا، در مقایسه با ایران و میانگین جهانی
شرفت رواندا را به مشارکت بالای زنان در جامعه نسبت داد. با وجود این، نشان داده شده است که ورود هرچه بیشتر زنان به بازار کار، باعث افزایش نرخ رشد اقتصادی کشورها میشود. همچنین، افزایش تحصیلات در میان زنان و دخترها، به رشد اقتصادی بالاتری می‌انجامد. آمار همچنین حاکی از آن است، که هر سال اضافه در تحصیلات زنان بالغ، به کاهش ۹.۵٪ مرگ‌و‌میر کودکان می‌انجامد. این‌ها تنها چند مورد از فوایدافزایش حقوق و مشارکت زنان در جامعه می‌باشند.
نسبت درصد مشارکت زنان به مردان به عنوان نیروی کار در رواندا، در مقایسه با ایران و میانگین جهانی
با وجود تحصیلات بالای زنان ایرانی، سهم آن‌ها از بازار کار بسیار پایین‌تر از سهم مردان می‌باشد.
صندوق بین‌المللی پول نیز در گزارش اخیر خود به این نکته اشاره کرده، و توصیه می‌کند تا با کمک اصلاحات ساختاری، شرایط مناسبی برای شرکت بیشتر زنان در بازار کار و کاهش بیکاری در میان آن‌ها فراهم آورده شود. رواندا نشان داد این امر ناممکن نیست و با استقبال از تحصیل و مشارک بیشتر زنان در جامعه، می‌توان پیشرفت‌های چشم‌گیری را حتی در بازه زمانی کوتاهی رقم زد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.