در حال حاضر مفهوم با سوادی دستخوش تغییرات بسیار زیادی شده.در گذشته با سوادی صرفا محدود به داشتن توانایی خواندن و نوشتن بود و سپس به افرادی که دارای مدرک تحصیلی و آکادمیک بودند با سواد می‌گفتند.
اما امروز و در قرن ۲۱ با سواد به افرادی گفته میشود که تسلط به زبان دوم و زبانهای بین المللی مثل انگلیسی را داشته باشند.
تسلط به کامپیوتر و توانایی به کار گیری کامپیوتر را داشته باشند که قسمتی از این مربوط به دانستن پایه برنامه نویسی هست.
گرچه لازم نیست همه در سطح عالی و پیشرفته زبانهای برنامه نویسی را بلد باشند ولی دانستن base یک زبان برای امور محاسباتی،منطقی و نوشتن برنامه های کاربردی ساده لازم و ضروری هست و شمارا از مقام کاربر ساده کامپیوتر خارج میکند.
کمااینکه برنامه نویسی شیرینی و لذت خاص خودش را دارد و ذهن آدم را پرورش می‌دهد و باز میکند.
...
باراک اوباما در سال آخر ریاست جمهوری یادگیری زبان جاوا اسکریپت را آغاز و به همه پیشنهاد کرده بود و در حال حاضر در کشورهای پیشرفته برنامه نویسی از کودکی و در مدارس آموزش داده میشود.
با توجه به همین موارد من در فروردین ماه وارد کلاسهای سی شارپ مجتمع فنی شدم و دوره های مبتدی و متوسط این زبان را یادگرفتم و با آن آشنا شدم.
پس از آن زبانی بسیار قدرتمند تر و گسترده تر بنام پایتون را یافتم که کمپانی های بزرگ مانند گوگل و ناسا بنای شرکت خود را بر روی آن نهادند و سومین زبان پرکاربرد جهان هست و برای آموزش برنامه‌نویسی به کودکان هم از همین زبان بهره گیری میشود.
کمی راجع به آن تحقیق کردم و فهمیدم زبانی بسیار ساده در عین حال پیشرفته هست و واقعا هم پایتون یا همان اژدهاست ! و همچنین قابلیت اجرا بر روی ویندوز،لینوکس،مک،اندروید،ios،وب و سایر پلتفرم های مشهور را دارد.
بنابراین قصد دارم از امروز کار با این زبان دوست داشتنی را آغاز کنم و به شما هم پیشنهاد میکنم یادگیری آنرا شروع کنید :)
برای من که پیش از این با الگوریتم و فلوچارت و دستورات پایه ی برنامه نویسی که در تمام زبانها مشترک هست آشنا شدم سویچ به پایتون و ادامه آن زیاد سخت نیست اما شما اگر تجربه ی قبلی در این زمینه ندارید ابتدا میبایست با مفاهیم و دستورات پایه ی برنامه نویسی آشنا شوید.
کاش یک اتفاقی می‌افتاد ،تغییر و تحولی رخ میداد و نظام آموزشی ما کمی خودش را امروزی میکرد و سعی میکرد این مفاهیم را از ابتدای دبیرستان وارد دروس تمثیلی بکند.
برنامه نویسی در ایران از دوم دبیرستان و رشته های کامپیوتر فنی آغاز میشود و به آموزش زبان قدیمی و ناکارآمد ویژوال بیسیک میپردازد و حتی در دانشگاه هم آزمون های برنامه نویسی بصورت کتبی گرفته میشود.
به همین علت ما در حوزه it کشور ضعیفی هستیم و حرفی برای گفتن نداریم.
و در مقابل کشور هایی مثل آمریکا با این صنعت دنیا را تسخیر کردند.
البته چند سالی هست که حرکت های خودجوشی دارد شکل میگیرد و استارتاپ های مختلفی در این راستا شروع به کار کردند اما کافی نیست.
در این شرایط مردم نباید متکی به سیستم آموزشی باشند و خودشان اینها را درک کنند و دنبال رشد و توسعه فردی خودشان بروند...
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.