مـــیـــنــــوت

این کتاب با ارائه مثال‌هایی کاربردی از زندگی روزمره و البته گاهی تخیلی سعی دارد به صورتی کاملاً کاربردی شیوه فکر کردن در مورد مسائل را به ما بیاموزد. مسائلی که اغلب منجر به تصمیم‌گیری خواهد شد.

خواندن این کتاب تضمین نمی‌کند که دیگر در زندگی خود هیچ اشتباهی نکنیم، اما کمک می‌کند تا در مواقع حساس تصمیمات بهتری گرفته و به سمت بهبود شرایط زندگی پیش برویم. نکته جالب این کتاب این است که در بسیاری از بخش های خود مواردی از قبیل مثبت اندیشی، کتاب های مربوط به رازهای موفقیت و … به شدت نقد کرده است. حتی برخی باورهای مذهبی را زیر سؤال می برد. با این حال اگر آگاهانه مطالعه شود، ارزش خواندن دارد.

این کتاب در وب سایت Goodreads دارای امتیاز ۳٫۸ از ۵ است.

...

بخشی از کتاب:

روزنامه را که باز می‌کنی، متوجه می‌شوی مدیرعاملی به خاطر نتایج بد مجبور به کناره‌گیری شده. در بخش ورزشی می‌خوانی قهرمانی تیمت به لطف بازیکن الف یا مربی ب بوده. در کتب تاریخی یاد می‌گیری موفقیت ارتش فرانسه در اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی تأییدی است بر استراتژی و رهبری فوق‌العاده ناپلئون.

به نظر می‌رسد هر داستان یک چهره دارد. در واقع این قانونی محکم در هر اتاق خبری است. روزنامه‌نگاران (و البته خوانندگان آن‌ها) که همیشه در پی «زاویه دید مردم» هستند این اصل را یک قدم جلوتر هم می‌برند و قربانی انتساب ذاتی می‌شوند.

این پدیده، تمایل غلو کردن در مورد تأثیرگذاری افراد و دست کم گرفتن عوامل خارجی و موقعیتی را توصیف می‌کند. سال ۱۹۶۷، محققان دانشگاه دوک آزمایش زیر را انجام دادند: شرکت‌کنندگان مطلبی راجع به فیدل کاسترو می‌خواندند که او در آن یا بدنام شده بود یا ستایش. شرکت‌کنندگان مطلع شدند نویسنده متن نظراتش را دور از دیدگاه‌های سیاسی واقعی‌اش بیان کرده است. او فقط یک بحث منطقی را مطرح کرده.

با این حال بیشتر حاضران باور داشتند آنچه نویسنده گفته، بازتابی است از نظر واقعی او. آنها به شکل نادرستی محتوای نطق او را به شخصیتش نسبت دادند و عوامل خارجی را – در این مورد خاص استادی که این متن را هنرمندانه تهیه کرده – نادیده گرفتند.

خطای انتساب ذاتی به طور مشخص برای تراشیدن وقایع منفی و تبدیل آنها به بسته‌های تر و تمیز مفید است. به عنوان مثال، ما با بی توجهی، در جنگ‌ها تقصیر را به گردن افراد می‌اندازیم. آدم کشی یوگسلاوها در سارایوو عامل محرک جنگ جهانی اول بود و هیتلر به تنهایی باعث جنگ جهانی دوم شد. خیلی‌ها این ساده‌انگاری‌ها را می‌پذیرند. با وجود اینکه جنگ‌ها وقایعی غیرقابل پیش‌بینی‌اند، ممکن است هیچگاه دلایل بی‌شمار مؤثر بر آنها را به طور کامل درک نکنیم. چنین مسأله‌ای کمی شبیه بازارهای مالی و مسائل هواشناسی است.