پس بیاییم بخاطر دیگران خودمان را محدود نکنیم،خودمان را سانسور نکنیم،فکر خودمان را درگیر نکنیم و از فعالیت ها و علایق و سلایق شخصی دست نکشیم
ما برای آرامش ،آسایش و بهداشت روانی خودمان بهتر است قدرت یا بهتر بگویم هنر نادیده گرفتن را در خود پرورش دهیم.
باور کنید اینکه دیگران درباره ی شما چه فکری میکنند یا درباره شما چه نظری دارند یا خواهند داشت اصلا اهمیت ندارد مگر در شرایط خاص !
بعنوان مثال وقتی شما در یک شرکت مشغول به کار هستید دیدگاهی که مدیرتان نسبت به شما دارد باید برای شما مهم باشد و برای ارتقا شغلی در تلاش باشید در ذهن ایشان دیدگاه مثبتی نسبت به خودتان ایجاد کنید.
اما اینکه همکار شما نظرش چیست، اهمیت چندانی ندارد و اگر متوجه شدید نظرش نسبت به شما منفی یا نادرست هست لزومی ندارد درباره اش فکر کنید یا خودتان را آزار دهید چون ایشان چیزی را برای شما تغییر نخواهد داد
نتیجه ی منفی اندیشی اش نسبت به شما همان تاثیر خنثی مثبت اندیشی اش هست.
....
