مـــیـــنــــوت

یادمه در گذشته-قبل از سال ۹۰- فضای وبلاگ‌نویسی در ایران بسیار پررونق و فعال بود.

مردم تازه با فضای مجازی خو گرفته بودند و حضور پررنگ و مستمر در اینترنت یکی از ملزومات زندگی هر شخصی بود.

همچنین شبکه های اجتماعی مختلف و متعدد هنوز در این حد جای خودشان را در زندگی افراد باز نکرده بودند و وبلاگ‌نویسی یکی از مفید ترین و پر کاربرد ترین فعالیت های مجازی بود و هر شخص صفحه و رسانه ی خودش را داشت.

وبلاگنویسان یکدیگر را لینک میکردند و از طریق کامنت ها با یکدیگر در ارتباط بودند و دیدگاه های شخصی را به اشتراک می‌گذاشتند.

و در مجموع روند خاص خودش را داشت که همه آن دوران جذاب را به خاطر داریم.اما...

رولف دوبلی در کتاب هنر شفاف اندیشیدن جمله جالب و تامل برانگیزی دارد: “اگر پیگیری و خواندن اخبار کسی را موفق کرده بود خود روزنامه نگاران الان باید از موفق ترین افراد جامعه می‌بودند”.

چرا دنبال کردن اخبار فایده‌ی ندارد؟ از دید من شاید به این برمی‌گردد که آنچه از سایت های خبری و شبکه اجتماعی به دست ما می‌رسد واقعیت محض نیست بلکه محتوای وایرال است با محتوای وایرال آشنا هستیم.